Po II wojnie światowej ukryto w Bałtyku ok. 60 tys. ton amunicji chemicznej. Była to broń chemiczna niemieckiego Wermachtu. Operację zatapiania prowadzono pod nadzorem wojsk alianckich oraz radzieckich.Do bojowych środków chemicznych zalicza się substancje: paralityczno-drgawkowe (V-gazy, sarin,tabun, soman), parzące (iperyt, luizyt), ogólnotrujące (cyjanowodór, chlorocyjan, arsenowodór), duszące (np. fosgen), drażniące (sternity, lakrymatory). Stosuje się je w konfliktach zbrojnych do zatruwania oraz zabijania ludzi, zwierząt i roślin.
Obecnie znane są trzy rejony zatapiania: Głębia Bornholmska – na wschód od Bornholmu, Mały Bełt i południowo – zachodnia część Głębi Gotlandzkiej. Akweny te są oznakowane na mapach nawigacyjnych.
Czytaj więcej w portalu
Dodaj komentarz